In dit elfde deel van de ‘Hoe overleef ik’-boeken speelt Rosa weer de hoofdrol. Haar leven gaat verder, net zoals dat van alle tienermeisjes. Toch zit er een duidelijke evolutie in: haar vriendje Neuz gaat nu aan zijn eerste jaar kunstacademie beginnen. Hij gaat daarvoor op kamers in Rotterdam. Rosa stelt zich dat allemaal nogal idyllisch voor maar is zwaar ontgoocheld als blijkt dat Neuz zowat in een vuilnisbak woont … Door de fysieke afstand tussen de twee groeit er ook een kloof: Neuz experimenteert met zijn vrijheid en dat vindt Rosa maar niets. In het leven van haar mama gebeurt er ook heel wat: samen met haar nieuwe vriend, meneer Rosetti heeft ze een huis gekocht. Het ene stuk is voor haar moeder, die een restaurant wil beginnen en het andere voor de bloemenwinkel van meneer Rosetti. Rosa’s mama wil ook nog eens doodgraag trouwen, maar wordt onverwacht afgewezen. Ook het leven van haar vrienden en vriendinnen gaat op een hoog tempo verder: Jonas voelt zich niet goed in zijn vel en raakt verslaafd aan een internetgame, Sascha zorgt niet goed voor haar dochtertje Jade en blijkt verslaafd te zijn aan drugs. Noa heeft verdriet omdat ze haar familie niet meer ziet en daar wil Rosa graag verandering in brengen. Al deze gebeurtenissen geven dit boek weer een aardig vaartje. Opzet is dezelfde als in de vorige boeken: mails en chatgesprekken zijn rijkelijk aanwezig. Ook hier weer veel grappige survivaltips die het boek licht verteerbaar maken. Hoewel veel van deze gebeurtenissen toch wel zwaar zijn, zoals de breuk met Neuz, houdt Rosa haar hoofd boven water. Ze blijft optimistisch en enthousiast. De boeken slaan enorm aan bij jonge tieners. Deel vijf tot en met tien uit deze serie wonnen allemaal de Prijs van de Kinderjury. Op de website www.hoeoverleefik.nl vind je allerhande informatie over de reeks, de personages etc. maar ook e-cards met survivaltips die je naar je vrienden kan sturen en je kan er ‘spulletjes’ kopen zoals poëziealbums, notitieblokjes etc … Het concept is heel hip en jong. Misschien is het vernieuwende er na een tijd wel af, maar … hier is zeker een trouw publiek voor!