Dina krijgt eindelijk waar ze van droomt: een echte rol in een theaterstuk in de stadsschouwburg. Ze wordt nu een echte actrice, met alle kapsones van dien. Maar het zit niet allemaal goed: mama vindt Dina nog te jong voor een rol in de schouwburg. En wat met haar les bij mevrouw Hartman? En haar vriendschap met Marlowies? Want sinds die meedoet aan een missverkiezing botert het niet meer zo goed tussen de hartsvriendinnen. Martijn, hun beider vriend, moet schipperen, en dat leidt tot de nodige toe- en misverstanden. Gelukkig is Senne er nog, de zoon van mevrouw Hartman. Dina en Senne maken de wildste plannen en Senne haalt haar over mee te doen aan een straattheaterfestival, waar ze echt zichzelf kunnen zijn, met dreadlocks, vieze kleren en alles wat daar verder nog bij nodig is. Voor de derde keer al kunnen we meeleven met het wel en wee van de nu veertienjarige Dina, die Do Van Ranst eerder al opvoerde in ‘Zeven zinnen en een zoen’ en ‘Een pruik met paarse lippen’. De auteur schrijft erg close, zodat de jonge lezers van dichtbij met het wel en wee van het erg levendige en zelfbewuste ik-personage meeleven kunnen. Af en toe duiken zelfs korte dagboekfragmenten op. De gevoelens van Dina zijn zeer herkenbaar. Maar ook de andere personages zijn van vlees en bloed. Het verhaal leest als een sneltrein, die af en toe verrassende sporen volgt. Uiteraard loopt het allemaal goed af. Dit is goede en aangenaam weglezende chicklit voor jonge tieners.