Opgelet: in deze tekst staan spoilers waarbij verwezen wordt naar blz.333 in het boek.

Een kaft dat in het oog springt en een flaptekst waarvan een aantal punten herkenbaar zijn voor deze moeder van twee tienerdochters, deden me naar dit boek grijpen. Het verhaal werd wel wat grauwer dan ik gedacht had. Bij 'drama' had ik eerder de typische meisjesruzies voor ogen, maar uiteindelijk bleek het o.a. over zelfdoding te gaan. 

De zestienjarige Minne heeft het niet gemakkelijk. Ze woont samen met haar kleine broertje en haar moeder in een woonwagenpark. Aan haar moeder heeft ze zo goed als niets. Ze kampt met een alcoholverslaving en is er meer niet dan wel. Minne neemt de zorg voor haar broertje, Nino, op zich en zorgt ook dat er wat geld binnenkomt door in een ijsjeskraam te werken. Tijd om onbezonnen jong te zijn, heeft Minne niet. Daarbovenop komen ook nog de sociale media. De app LoveMe en de ontmoeting met Summer doen Minne meer kwaad dan goed. Ze wilt er zo graag perfect uitzien en gaat daar zeer ver voor. Gelukkig zijn Sebastiaan, Mirabel en Free er nog, maar op momenten dat Minne zich het slechtst voelt, dringen zelfs zij niet tot haar door.

Ceyssens zorgde voor een vlot leesbaar boek met herkenbare en eenvoudig te volgen verhaallijnen. De personages worden duidelijk beschreven en je leeft met elk van hen mee. Zo af en toe vond ik een verhaallijn net iets te simplistisch, te voorspelbaar of te braaf uitgewerkt, maar dat gevoel keerde volledig toen ik ongeveer halverwege in het boek kwam. De voorspelbaarheid waar ik op rekende, kreeg een hele andere wending. Het tempo in het verhaal ligt vrij hoog, waardoor ik toch wel even moest slikken bij een beslissing die Minne nam. Vanaf dat moment viel mijn puzzel wel in elkaar.  

Het thema zelfdoding wordt aangekaart en dat gedeelte is best wel heftig. Toch wordt het prima gekaderd in de volgende hoofdstukken. Het boek is daardoor perfect leesbaar door jongeren die zelf met donkere gedachten kampen, maar het kan evengoed een inkijk geven voor alle andere jongeren. Zo krijgen ze misschien een beter zicht op wat psychologische problemen kunnen inhouden en dat ze bij iedereen kunnen opduiken.

Uiteindelijk linkt Ceyssens de kaft nog mooi aan het verhaal. Ook de bloemen bij het eind van elk hoofdstuk krijgen zo een duidelijke betekenis. In haar nawoord geeft de auteur nog aan dat ook zij het ooit moeilijk heeft gehad. Dat maakt dat het geheel nog wat meer onder je vel kruipt.

Een aanrader voor zo veel jongeren die soms vergeten hoe mooi ze zijn en hun vrienden die het beste met hen voorhebben.