Hugo Haas hoeft geen luier meer

Hugo Haas moet op het potje van mama, maar hij heeft er geen zin in. Het lukt niet! Zijn vriendinnetje zegt hem dat al hun vriendjes al op het potje gaan. Kleine Haas gelooft dat niet en daarom gaan ze één voor één bij alle vriendjes kijken. Elk vriendje zit op het potje of is juist op het potje geweest. De volgende dag willen de vriendjes beginnen spelen, maar Hugo Haas komt niet opdagen. Ze gaan aan Hugo's mama vragen waar Hugo is. En ja hoor, hij zit op zijn potje. Even later kunnen alle vriendjes nu bij hem komen kijken hoe flink hij geweest is. Bovendien krijgt hij nu een onderbroek aan in plaats van een luier.
Een stevig kartonnen boekje voor kleine handjes, met vrolijke kleurtjes en grappige tekeningen. Helaas zit er geen dynamiek in de tekeningen en ziet men maar weinig emotie op de gezichten van de dieren. Het potje staat helemaal centraal. Men probeert alle taboes of afkeer ervan weg te werken op een luchtige manier. Er is wel veel tekst voor een kartonboek dat voor peuters van achttien maanden bedoeld is. En de flapjes zijn vaak nogal klein en moeilijk te openen.