Jenny Valentine wist al enkele pareltjes toe te voegen aan de jeugdboekenschat. Denken we maar aan 'Mierenkolonie', 'Gebroken soep' of 'Op zoek naar Violet Park'. Boeken die zich kenmerken door originaliteit qua onderwerp, de boeiende personages en het subtiele, edoch sprankelende taalgebruik.
Benieuwd waren we dus zeker toen we 'Iggy & ik' voorgeschoteld kregen, Valentines eerste boek voor jongere kinderen. Gemikt wordt op de oudste kleuters, om het verhaal aan voor te lezen, of de eerste lezertjes die al wat leesonderwijs achter de kiezen hebben.
Eigenlijk bestaat dit boek uit korte verhaaltjes over grote zus Flo en kleine zus Sam, die op een mooie dag besluit dat ze voortaan Iggy genoemd wil worden. Flo en haar ouders denken dat de bui wel zal overwaaien, maar dat is buiten Sam …, euh sorry, Iggy, gerekend.
Verder bedenkt Iggy ook dat ze knuffelbeestendokter is, dat ze babysitters met paars haar maar raar vindt en dat haar eigen lange lokken er ook aan moeten geloven.
Valentine weet de springerige geest van Iggy en de bedachtzame aard van Flo goed te vatten, maar verder raakt het boek je niet zoals haar jeugdliteratuur dat wel doet. Charmant is dit boekje alleszins en blijkbaar heeft de auteur met de lichtjes onweerstaanbare Iggy weer een treffend personage neergezet, want ondertussen zijn er al drie Engelstalige deeltjes verschenen. We wachten dus op de volgende vertaling.
Rest enkel de vraag waarom er voor de Nederlandse vertaling voor een andere illustrator werd gekozen. Op de illustraties van Sandra Klaassen valt niet veel aan te merken, maar de originele tekeningen lijken ons persoonlijk beter te passen bij het ondeugende karaktertje van Iggy.
Leuk (voor)leesvoer.