Ijzerkop

Een meisje in het leger van Napoleon” staat er te lezen op de achterflap. Een korte zin, die spreekt tot de verbeelding.
Stans, het meisje, is 18 en het jaar 1808. Ze is rebels en gedraagt zich niet zoals verwacht werd van een jongedame in die tijd. Zoals gangbaar toen, wordt ze alsnog uitgehuwelijkt aan een oudere man. Maar Stans kan er niet aarden en volgt haar verlangens: Meevechten in het leger van Napoleon. Ze raakt vermomd als jongen in het leger. Haar broer krijgt de opdracht Stans te gaan zoeken en terug te halen. 

Dit is een ijzersterk verhaal over het leven tijdens de oorlogen onder Napoleon. Een oorlog waar ik minder vanaf weet dan WO I en WO II, onder andere omdat er minder boeken over geschreven zijn. Of toch minder boeken die tot op mijn boekenkast geraakt zijn. Het verhaal vertelt niet enkel over de oorlog, maar ook over hoe het familieleven toen was, hoe meisjes niet zoveel te zeggen hadden en uitgehuwelijkt werden, hoe groot de kloof tussen arm en rijk was, hoe het leven in het leger er aan toeging …

Met kleine beetjes komt de geaardheid van Stans naar boven. Homoseksualiteit werd in die tijd niet openlijk beleefd of benoemd. De manier waarop Stans zicht krijgt op haar eigen emoties en gevoelens, waarvan ze het bestaan niet besefte, is heel beklijvend. Zo wordt in het begin van het boek een scène beschreven over twee vechtende vrouwen, een georganiseerde kamp. Later, in het leger, worden er nog zulke scènes beschreven. Passages die mij zijn bijgebleven. De aantrekking die Stans heeft bij die kampen en het inzicht dat bij haar steeds groter wordt wanneer ze één van die vrouwen ontmoet is enorm boeiend beschreven.

Het verhaal wordt ook afwisselend verteld door de ogen van Stans broer: Pier. Een klungelige, onzekere jongen. Hij begrijpt maar niet waarom Stans zich zo rebels gedraagt en zichzelf zo constant problemen op de nek haalt. En die hij dan maar moet oplossen. Door zijn verhaal te lezen krijg je een hele andere blik op de wereld. Tesamen vormen de verhalen een immense bron van informatie. 

De kaft en titel zijn mysterieus, maar passen perfect bij het verhaal. Hoe, dat laat ik je het liefst zelf ontdekken.