Maurice is een krokodil die na een hele tijd zwemmen in een bos terechtkomt en denkt: hier blijf ik. Hij is een echt gezelligheidsdier en maakt samen met de andere dieren veel plezier. Wanneer er een storm opsteekt en de anderen allemaal naar hun hol rennen, weet Maurice eigenlijk niet waarheen. Hij zoekt en vraagt aan iedereen of er nog een plekje voor hem is, maar helaas er is nergens nog plaats. Mol hoort echter dat de krokodil nog altijd buiten is en besluit een groot huis voor hen beiden te graven.  

Het is gemakkelijk om vrienden te zijn wanneer het goed weer is, alles vanzelf gaat en plezierig is. Maar waar zijn al die vrienden wanneer je het moeilijk hebt? Dat is zowat de gedachte achter het verhaal van een krokodil en een mol. Ontzettend mooi verteld, zowel wat inhoud als wat taalgebruik betreft. De tekst staat op rijm. Dat is niet storend omdat je niet de indruk krijgt dat er gezocht is naar rijmwoorden. In tegendeel: het vergemakkelijkt het lezen, er zit vaart in wat verteld wordt. Die dynamiek wordt versterkt door de illustraties, die prachtig zijn in hun eenvoud. Het vredige leven bij goed weer wanneer er tijd is om te genieten en samen te luieren en de onrust die er heerst bij een storm komen heel goed tot hun recht. Soms is er zelfs een bladzijde zonder tekst omdat de illustratie alles vertelt (het totaal verloren zijn van Maurice in de storm). Kortom, een heel gevoelig boekje dat op heel eenvoudige wijze intens aanvoelt en weer kan geven hoe mooi het is om voor anderen te zorgen (ik graaf een huisje ... met plaats voor je staart).