Dit verhaal gaat over Theodoor, het monster dat iedereen opeet. Het liefst van al wordt hij met rust gelaten. Een aantal dieren brult naar hem, maar Theodoor heeft nu geen trek. Met een waarschuwing komen ze er van af. Maar dan is er daar een kind, dat helemaal niet weggaat. Het kind daagt Theodoor uit en Theodoor valt aan. Net wanneer hij het kind te pakken heeft, krijgt dit kind de slappe lach ... Zo griezelig!

Het verhaal is best spannend opgebouwd maar loopt gelukkig goed af. Hierdoor is het geschikt voor dappere kleuters. De prenten zijn donker en Theodoor is een rood monster. Sommige kleuters zullen dus zeker nog wel bang zijn. Op de eerste prenten is Theodoor niet zichtbaar, waardoor de luisteraar z’n fantasie de vrije loop kan laten. De ogen van Theodoor zijn wel altijd zichtbaar op de prenten. In het midden van het boek is zelfs een dubbele bladzijde besteed aan de ogen alleen. Om de goede afloop van het verhaal in de verf te zetten, zijn de laatste prenten fel gekleurd.

Knap aan dit boek is ook dat het niet seksistisch is. Het spreekt heel uitdrukkelijk over “een kind” dat niet weggaat, niet over een jongen of een meisje. Op de tekeningen zien we eerder een jongetje in ridderkledij, maar ook dat blijft voor interpretatie vatbaar. In de egocentrische kleuterwereld van een meisje, zal dit waarschijnlijk toch ook een meisje zijn.