Op een mooie zomerdag gaat Mol op avontuur. Hij komt eigenlijk niet vaak boven de grond als het warm is. Als hij wat uitrust tegen een boomstronk ontmoet hij Muis. Het duurt niet lang of die twee worden de beste vriendjes. Mol is dolgelukkig. Hij heeft wel meer vriendjes, maar nu heeft hij iemand helemaal voor zich alleen. Hij wil Muis dan ook geheim houden voor zijn andere vriendjes. Het is best wel spannend om zo een geheim te hebben. Maar de vriendjes van Mol worden ongerust. Ze gaan bij hem op bezoek en vragen wat er aan de hand is. Mol vindt het eerst jammer dat zijn vriendjes er zijn, want hij wil eigenlijk dolgraag naar Muis. Toch is het na een tijdje weer net zo gezellig als vroeger. Als Konijn echt wil weten waar Mol al die tijd was, wil Mol geen antwoord geven. Net op dat moment komt Muis op bezoek. Konijn, Egel en Eekhoorn zijn heel verbaasd want ze kennen Muis helemaal niet. Ze worden al gauw vriendjes en dat vindt Mol maar niets. Hij vond het veel leuker om Muis helemaal voor zich alleen te hebben en nu zijn de anderen ook allemaal vriendjes. Maar Muis stelt hem gerust: iedereen is vriendjes met elkaar en hoewel het leuk is met zijn tweetjes is het nog veel leuker met zijn allen. De moraal in dit verhaal ligt er vingerdik op. Hoewel het voor kleuters wel herkenbaar is, is het net te voorspelbaar en te flauw. Vriendschap en delen zijn thema’s die altijd terugkomen en zijn niet eenvoudig om origineel aan te pakken. Het verhaal mist originaliteit, humor en wat pit. De illustraties zijn in zachte, wat fletse kleuren neergezet. Het groen primeert. Op sommige dubbele pagina’s is het blad verticaal in vier verdeeld, wat wel een leuk effect geeft. Toch kunnen ze het verhaal niet versterken.