Dit boek neemt direct een vlotte start door de opvallende en intrigerende cover. Rond de titelwoorden zie je allerlei opa’s verschijnen die de gekste dingen doen. Tijd dus om in het verhaal te duiken en dit even te onderzoeken.

Het verhaal begint met het feit dat het ik-personage enkel een oma heeft. Een opa zou hij toch ook fijn vinden, dus begint hij opa’s te verzamelen. Per dubbele pagina wordt een van de opa’s voorgesteld, met veel humor en fantasie. Vangeel gebruikt hiervoor duidelijke tekeningen in sprankelende kleuren.

Het geheel is een ontroerend verhaal over de bijzondere band tussen grootouders en kleinkinderen. Wedden dat je hierdoor – de volgende keer dat je langsgaat in het rusthuis – begint na te denken over wat deze mensen hun achtergrond is? Was die man net als opa Willem een piraat? Of een dierentemmer uit het circus zoals opa Baziel?