Wanneer het hoofdpersonage op een ochtend hoort dat er een baby op komst is in het gezin, is ze aanvankelijk heel enthousiast. Maar al snel slaat de twijfel toe, gaat ze wel kunnen delen met dat broertje of zusje? Want ze moet eerlijk voor zichzelf toegeven dat ze daar niet goed in is. Maar dat verandert wanneer broertje begint te reageren op wat ze met hem deelt.

Toegegeven, de inhoud van dit prentenboek is niet verkeerd. De tegenstrijdige gevoelens over de gezinsuitbreiding, de uitputting van de jonge ouders, de groeiende interactie tussen broertje en zus, het is allemaal uit het leven gegrepen en het mag er allemaal ook zijn. Maar over de uitwerking valt weinig positiefs te zeggen. De schreeuwerige illustraties doen je achteruit deinzen bij het openslaan van het boek en gunnen je geen seconde rust. De verwijzingen naar Assepoester en The Incredibles lijken me een kleuter enkel in verwarring te brengen.

De tekst is lastig om voor te lezen, het rijm is daarvoor te geforceerd, het ritme zoek, de zinsconstructies zijn te ingewikkeld. Dat die tekst bovendien op letterlijk elke bladzijde eindigt op het woord “delen” begint je aardig de keel uit te hangen.