Ik wil een wiegje worden zei de wilg
Een aantal bomen mijmeren over hun toekomst en vertellen aan elkaar hun plannen voor de toekomst. De ene wenst graag een houten lepel te worden, een andere ziet zichzelf als klomp door het leven gaan. Iedere boom heeft wel een wens. De treurwilg echter wordt niets, die gaat vermolmen.
Dit is een fijn verhaal over bomen met wat extra weetjes over hun kenmerken. Het handelt ook over hoe je je eigen toekomst ziet, maar ook hoe vergankelijk het leven, de natuur is.
Het boek is vooral sterk door de knappe illustraties. Die zijn gemaakt door houtsnedes. Ze bevatten opmerkelijk veel details. Op elke pagina wordt de rechterbladzijde gevuld door een boom die een heel eigen passende sfeer weergeeft. Op de linkerzijde staat de tekst. Daarnaast zweven er kleine andere afbeeldingen in het rond. Kleine kriebeldiertjes bijvoorbeeld, die heel gedetailleerd overkomen. De grote en kleine afbeeldingen komen ook heel realistisch over. Dat maakt het zeer aangenaam om naar te kijken en wil je dit boek met plezier meerdere keren openslaan.
Het verhaal stopt wel plots en onverwacht. De laatste pagina’s zijn informatieve stukjes over de verschillende bomen en waarvoor hun houtsoort kan gebruikt worden. Interessant, maar ik vond het niet bij het boek passen. Het brak de sfeer en ik vond het overbodig.