Ik wil mijn knuffel
De meeste peuters hebben wel een vast slaapritueel. Zo is het ook met Anna. Als zij gaat slapen, moeten er heel wat dingen gebeuren: pyjama aan, plasje doen, tanden poetsen, boekje lezen en dan slapen. Konijn, het knuffeldier van Anna, volgt al deze stapjes nauwgezet. Als ze bij het laatste hoofdstukje, slapen, is gekomen, loopt het echter mis. Konijn is weg! En zonder Konijn kan Anna echt niet slapen. Een heuse speurtocht komt op gang en het hele ritueel wordt nog eens doorlopen. Papa zoekt in de wc en Anna zoekt in haar kamer. Gelukkig wordt Konijn vlug gevonden. Hij had zich verstopt onder de dekens! Anna valt vlug in slaap met Konijn in haar armen. Kathleen Amant schreef nog boekjes over Anna. Zo is het meisje al vlug een herkenbaar personage. De verhaaltjes zijn zeer erg op peuters gericht en gaan over dagdagelijkse gebeurtenissen. Er is weinig spanning of actie maar dat hoeft ook helemaal niet. Dit verhaal spreekt door zijn eenvoud aan en wordt goed ondersteund door de illustraties.