Jaap krijgt op een morgen een brief waarin staat dat hij gewonnen heeft. Dit kon toch niet waar zijn! Jaap kan helemaal niet zo goed tekenen, hardlopen of iets anders dus hij wist niet waarvoor hij deze prijs had gewonnen. Mama belde iedereen op en Jaap krijgt allerlei cadeautjes van familie en vrienden en de allergrootste taart van de bakker. Maar Jaap is er niet gerust in want hij denkt dat de prijs niet voor hem bedoeld is. Hij houdt het cadeaupapier zorgvuldig bij om alles terug netjes in te pakken wanneer nodig. Jaap had 's nachts een nare droom waarin J. De Jong achter hem aan zat. Jaap is bang en durft zelfs niet naar school. Iedereen in zijn omgeving heeft ooit wel eens een prijs gewonnen. Mama kon goed roeien, papa kampioen schaken, opa won de Elfstedentocht. Maar Jaap was nergens goed in dus waarom zou hij een prijs hebben gewonnen. Jaap is dan ook dolblij wanneer blijkt dat het een vergissing is. Jaap heeft helemaal geen prijs gewonnen. Op de achterkant van de brief staat: 'U kunt nog loten kopen, u maakt kans dat op uw lot de Grote Hoofdprijs valt.'

Dit is een geslaagde combinatie van een mooi en origineel verhaal en prachtige illustraties. Ze zijn het resultaat van de samenwerking van het echtpaar Dros-Geelen. Het is duidelijk dat dit niet hun primeur is. Bovenaan op elke bladzijde staan de tekeningen in een kader met daaronder een korte, duidelijke tekst. Hierin worden de gedachten van Jaap weergegeven. Een deel van het verhaal is in de illustraties terug te vinden. Toch blijft er genoeg ruimte voor fantasie. Er wordt veel afwisseling gebruikt in de kleurrijke illustraties. Soms heel gedetailleerd (de guitige wipneus van Jaap)en dan weer een totaalbeeld. Je kan je verbeelding de vrije loop laten gaan. De angst van Jaap is duidelijk terug te vinden in zijn mimiek. Ook de schutbladen zijn leuk. Je vindt er op alle huizen de naam J. De jong terug. Jaap is immers op zoek naar de echte winnaar. Het verhaal neemt een onverwachte wending en is niet voorspelbaar. De tekst is geschreven in de verleden tijd maar de dialogen zijn in de tegenwoordige tijd geschreven. Het einde van het verhaal geeft de tegenstrijdigheid weer tussen Jaap die blij is dat hij niet heeft gewonnen en mama die hem wil troosten. Tweemaal vind je een echte kindertekening terug tussen de andere illustraties. Dit zijn tekeningen van Jaap zelf. Als kleuter leer je dat niet winnen ook leuk kan zijn. Als kleuter ken je misschien de lotjes uit de loterij niet, maar dit doet geen afgang aan het verhaal. Het idee is duidelijk voor dit jongen publiek.