Jessie kijkt uit naar het nieuwe schooljaar maar vooral naar het samenzijn met haar beste vriendin Vera. Maar nu blijkt dat Vera meer interesse heeft voor Romy dan voor haar. Ze begint een dagboek waar ze alle kleine en grote gebeurtenissen noteert –maar vooral tekent– en ze draagt ze op aan haar hond Cosmo. Gaandeweg ontdekt ze dat er toch andere meisjes en jongens best boeiend zijn om vriendschap mee te sluiten. Zelfs de 'lerares  gevoelens' is echt niet mis om over haar problemen te praten als het niet meer gaat.

Best wel een lijvig dagboek van een meisje van acht. Omdat haar immense fantasie in haar hoofd een eigen leven begint te leiden weet ze soms het verschil niet meer tussen wat echt is en wat een verzinsel. Daarom moet ze geregeld op het bankje aanschuiven bij de leerkracht 'gevoelens'. Dan praten ze of doen een spelletje. Daar leert ze op een dag Rocco kennen, een jongen waar iedereen een beetje bang van is omdat hij groter en sterker is dan de andere leerlingen. Jessie leert hem kennen als een knul die wel aardig is maar verlegen. Het leven is best wel ingewikkeld voor Jessie, maar gaandeweg begint ze haar draai te vinden en voor ze het weet krijgt ze vele vrienden. En als  ze op een dag van haar mama bijzonder nieuws te horen krijgt is haar leven best wel boeiend.

Een boek voor liefhebbers van dagboeken. Korte hoofdstukjes met tussen de tekst door het gekrioel van kleine potloodtekeningetjes die lezen als een strip en geestig zijn maar ook de gevoelens van Jessie vertolken. Als je het met mondjesmaat voorleest / leest, is het echt genieten. Het verhaal is wel op Amerikaanse leest geschoeid, maar dat hindert niet echt. Voor kinderen die niet graag lezen een aanstekelijk verhaal.