Van bij het begin word je meegezogen door de sterke lay-out van dit boek, het terugkerende kijkvensterje maakt de peuter nieuwsgierig om te weten wat erachter zit. Gaandeweg wordt de kijker, samen met de kameleon, telkens ondergedompeld in één kleur. En de kameleon zelf, die wordt van eerst zwart stilaan meer en meer ingekleurd. Tot hij op het einde een kameleonvrouwtje ontmoet en haar kleur als vanzelfsprekend zijn lievelingskleur wordt.
Er zitten wel een paar leuke ideeën in dit boek, alleen jammer dat de uitwerking niet ten volle aanspreekt. Zo vallen de kleuren niet bijster goed mee: er is nauwelijks verschil tussen rood en oranje, de tinten van het groen en het paars zijn erg donker en de kleuren stralen een zekere hardheid uit. Toch heeft het prentenboek peuters wel wat te bieden.