Iedere dag als hij uit school komt, drinkt Kareltje een groot glas wortelsap met zijn papa. Maar vandaag is het oma die de deur opendoet. Alles is anders. Hij ziet mama en papa niet. Er is een verrassing, zegt oma. En het is kleiner dan een step en groter dan zijn knuffelpinguïn. Het is ook geen boot maar het is wel heel zacht en het ruikt lekker. De verrassing leeft en heet Klaartje en ze is het zusje van grote broer Karel. Ze is verkreukeld "omdat het zoveel moeite kost om op de wereld te komen." Kareltje vraagt hoelang het zusje blijft. "Voor altijd", zegt papa. Dan moet ze maar in haar eigen bedje liggen in plaats van bij mama in het grote bed, vindt Karel. Tekst en illustraties vormen een harmonisch geheel. Het ingrijpende van grote broer/zus te worden en de licht jaloerse reactie - "Ik zal haar eerst haar eigen bedje laten zien" - zijn goed getypeerd. De illustraties in potlood zijn prachtig in hun eenvoud. Op elke prent zijn er details met verwijzingen: een ooievaar op het gazon als Kareltje thuiskomt, schilderijen aan de muur die verwijzen naar Magritte (Ceci n'est pas une carotte) en naar Millet (L'Angélus). Een stevig boekje waar ouders en peuters plezier aan zullen beleven.