De broers Kai en Sam zijn heel verschillend. De ene is sportief, de andere heeft er helemaal geen interesse in. De ene houdt van de stad, voor de andere is de stad te druk. De ene voelt zich thuis in hun gezin, de andere zoekt heel erg zijn eigen weg. Dan krijgen ze op 17- en 23-jarige leeftijd te horen dat hun vader niet hun biologische vader is. Hun ouders hadden het moeilijk om kinderen te krijgen, en er werd gebruikt gemaakt van een zaaddonor. Nu lijken er een aantal puzzelstukjes op hun plaats te vallen. En hoe verschillend de broers ook zijn, ze beslissen om samen op zoek te gaan naar 'hun' donor.

De auteur neemt je mee doorheen een heel geloofwaardige zoektocht, samen met de stress en de vraagtekens die eraan verbonden zijn. Dat de auteur het zo geloofwaardig kan vertellen is niet verwonderlijk, want het verhaal is gebaseerd op de persoonlijke ervaringen van de auteur. Hij hoorde, samen met zijn broer, hetzelfde nieuws toen ze 25 en 27 jaar oud waren. Die feiten vermengde hij met fictie om dit boek te schrijven.

Het verhaal eindigt aan de vooravond van een stroomversnelling in het verhaal. De ene broer vond zoveel halfbroers en -zussen dat ze – samen met het ziekenhuis – beslissen om het openbaar te maken. Dat gebeurde ook in de realiteit. Het echte verhaal is nog steeds niet afgerond, en blijft veranderen. Helemaal afgelopen zijn, zal het waarschijnlijk nooit.

Een vlot geschreven en geloofwaardig verhaal over een best moeilijk onderwerp.