Een monster krijg je weg door het te kietelen, overal, plekje voor plekje, tot het uiteindelijk helemaal verdwenen is. Dat is wat de makers van dit hoog smal prentenboek in oblong formaat willen meegeven aan jonge lezers. Heldere kleurrijke illustraties tegen een zwarte matte achtergrond brengen het monster duidelijk in beeld. De witte vetgedrukte tekst op de nevenliggende bladzijde nodigt uit om aan de slag te gaan. Telkens wordt wie meeleest of luistert uitgedaagd een stukje van het monsterlichaam te kietelen. Zo verdwijnen bladzijde na bladzijde de horens, armen, voeten, tanden, buik, oren, neus, ogen en kop, tot er niets meer overblijft. Zo lijkt het want echt verdwenen zijn ze niet. Elk lichaamsdeel kreeg een nieuwe plek op de volgende bladzijde waardoor er op het einde een sfeervol nachtlandschap ontstaat. Een nachtlandschap waarin het heerlijk slapen is. De tekst op de laatste bladzijde laat weten dat wanneer het monster terug durft te keren het gewoon weer weg gekieteld wordt. Het monster dat daarna verschijnt ziet er, voor wie goed kijkt, iets minder dreigend uit en staat meteen klaar om opnieuw stukje voor stukje weg gekieteld te worden.

In welke mate jonge kinderen aan de hand van dit verhaal het gevoel krijgen dat zij de baas van hun angsten zijn, dat is wellicht moeilijk aan te tonen. Wel zet het boek aan tot interactief lezen. Een korte toelichting achteraan nodigt voorlezers uit om kinderen het monster werkelijk te laten kietelen op de aangegeven plekken. Dat daardoor de betrokkenheid en het leesplezier worden verhoogd, lijkt meer dan waarschijnlijk.