Zeno gaat over twee maanden mee op zeeklas. Maar, hij is ’s nachts niet zindelijk en hij is als de dood dat zijn vriendjes dit zullen merken. Zijn angst is merkbaar in bange dromen. Zeno met gaat mama naar een dokter, die een plaswekker voorstelt. Die plaswekker is een hele gebeurtenis op zich, maar gaandeweg heeft het effect. Het prentenboek oogt verzorgd met mooie collages tegen een sobere achtergrond. Het straalt een rustige sfeer uit waarin de gevoelens van Zeno mooi tot hun recht komen. Opvallend zijn de evenwichtige composities die het verhaal sterk verlevendigen en de collages waarvoor stofjes gebruikt zijn voor een zeker reliëf. Een minpunt vormt de wat stroeve taal. Het verhaaltje is eenvoudig verteld, gericht tot kleuters, maar de taal mist een zekere soepelheid. ‘Mama steekt haar hoofd door de deur’ is wel heel eigenaardig gezegd.