Panda trekt met zijn woonwagentje nietsvermoedend rond tot plots iemand naar hem schreeuwt: “Kippendief!”. Panda heeft helemaal geen kip gestolen! Maar vanaf dat moment duiken er af en toe witte kippenveertjes op. Waar zit die kip toch? Ver is ze niet…
Een eenvoudig verhaaltje dat grappig wordt door de tekeningen die erbij horen. Je voelt je als (kleine) lezer of kijker slimmer dan de pandabeer. Want op de tekeningen is de kip altijd wel ergens te ontdekken. De meeste kinderen vinden dat heel leuk. De aquareltekeningen zijn wel aardig maar eerder klassiek te noemen. Ook de verhaaltekst gaat zijn gezapige gangetje. Het is allemaal nogal expliciet en traag, maar dat heeft als voordeel dat ook jonge kleuters goed kunnen volgen.
Eén van de leukere stukjes van het verhaal vond ik het slot. Ik verklap hier al even dat het laatste woordje in het boek ‘knor’ is.
Al bij al een gezellig verhaaltje dat bij de meeste kinderen wel in de smaak zal vallen.