'Kleermakerszit' is een psychologische young adult roman die leest als een trein. Dat zou je niet meteen verwachten bij het zien van de bladspiegel. Hoewel het boek slechts honderd bladzijden telt, oogt het lettertype erg klein. Daardoor had ik niet verwacht dat het toch zo vlot zou lezen. Waarschijnlijk komt het vlotte lezen vooral door de inhoud van het boek. Bij Lucy, het hoofdpersonage, leidt het ene probleem immers tot het andere. Doordat ze na het overlijden van haar vader voor het eerst op stap gaat met vakantievriendinnen, drinkt ze wat te veel. Dat maakt haar een gemakkelijk slachtoffer voor een verkrachting. Wanneer Lucy denkt wraak te nemen op haar verkrachter, lijkt het helemaal mis te lopen. Of toch niet?

Het verhaal is geloofwaardig en bevat beschrijvingen van gevoelens die zeker herkenbaar zijn voor jongeren. Ook de leefwereld van Lucy is heel herkenbaar. Zo wordt er vlot gebruik gemaakt van sociale media. Toch stoorde ik mij aan enkele tegenstrijdigheden. Lucy vertelt bijvoorbeeld hoe goed ze zich voelt bij haar vriendinnen, en dat ze bij hen helemaal zichzelf kan zijn. Verderop in het verhaal gaat het echter over het masker dat ze draagt en de moeilijkheden die ze heeft om haar verhaal met haar vriendinnen te delen. Maar ook dat ervaren sommige jongeren misschien zo ... Hoe dan ook, als je enkele futiliteiten naast je neer kan leggen, is het een heel fijn boek om te lezen.