Een kind neemt ons mee door de stad. De stad lijkt een doolhof te zijn. De drukte, de chaos, de vele mensen en de hoge gebouwen in de stad laten een diepe indruk na. “Maar ik ken jou. Jij redt je wel”, zo herhaalt het kind. Het kind geeft tips mee om de juiste route te vinden in de stad. De tips zijn gericht aan de kat van het kind die vermist is, maar dat wordt pas aan het einde duidelijk. Een verhaal over liefde voor huisdieren, over gemis en over elkaar helpen.

Centraal in dit boek staan de illustraties. De illustraties kenmerken zich door een ruwe tekenstijl, een consistent kleurenpalet en heeft iets weg van een graphic novel. Eigenlijk is de tekst niet nodig om het verhaal te kunnen volgen. De illustraties zijn sober en eenvoudig, maar beelden toch het volledige verhaal uit. Er is veel aandacht besteed aan sfeerschepping, waardoor de drukte van de stad, het gemis van het kind, en het koude weer tot bij de lezer voelbaar zijn.

Doorheen de tekst en de illustraties komt een deprimerende toon naar voren. Alleen weet je als lezer niet waarom er een treurigheid heerst. Totdat duidelijk wordt dat het kind op zoek is naar zijn kat. Die twist aan het einde van het verhaal, doet menig dierenliefhebber een traantje wegpinken. Het is dan ook in al zijn eenvoud een ijzersterk verhaal.

Sydney Smith brengt met dit prentenboek een vertederend verhaal over de vriendschap tussen mensen en hun huisdier. Het verdriet en gemis wanneer dat huisdier vermist is, grijpt in dit boek naar de keel. Met weinig woorden en prachtige illustraties vertelt dit boek een rijkdom aan emoties.