Kleine Chopin is een verwarrend boek omdat het feiten en fictie over de bekende componist Frederik Chopin combineert. Zo leren we van alles bij over de kindertijd van de grote Poolse componist (bv. dat zijn vader viool speelde en zijn moeder piano) en over muziek (bv. wat een rondo is), maar na het lezen van het boek neem je ook een aantal andere dingen voor waar aan. Zo heeft Frederik Chopin nooit iets geschreven met behulp van mieren, was zijn eerste compositie een polonaise en geen mars en heeft hij wel degelijk een muziekleraar gehad en niet zichzelf muziek leren spelen.
Het boek is op rijm geschreven. Enerzijds is dit wel leuk, anderzijds voel je ook dat er een gewrongen kantje aan zit. Het originele boek werd immers in het Pools geschreven waardoor het originele rijm bij de vertaling verloren is gegaan.
De tekeningen in het boek zijn erg mooi. De illustraties zijn een surrealistisch samenraapsel van verschillende technieken. Zo wordt er gewerkt met tekeningen in fijne lijnen, met collage-elementen, potloodtekeningen, … Het geheel oogt zeer dynamisch, maar is misschien moeilijk voor kinderen.
Verder is het ook jammer dat hier geen muziek van Chopin bij te vinden is. Hoewel veel genres uit de klassieke muziek worden uitgelegd, kunnen kinderen ze niet beluisteren. Hierdoor gaat een belangrijke kans om wat muziekcultuur bij te brengen verloren. Na het boek is de nieuwsgierigheid wel geprikkeld om Chopins muziek te ontdekken. Dus is het aan de voorlezer om hier verder mee aan de slag te gaan.