Op een ochtend wordt Kamiel, een kleuter, wakker. Het bed is nat. Dat heeft zijn knuffel Knuf waarschijnlijk gedaan. Kamiel is bang dat Knuf niet meer bij hem mag slapen. Hij is van plan om alles zelf op te ruimen en het bed te verschonen zodat mama niets merkt. Hierbij heeft hij wel de hulp van de andere knuffels nodig. Maar dat loopt fout en mama komt kijken wat er allemaal gebeurt. Gelukkig is ze niet boos. Alleen moeten Knuf en Kamiel gewassen worden.
Herkenbaar verhaal voor kleuters want elke kleuter heeft wel eens een ongelukje. En misschien probeert hij dan wel de schuld op de knuffel te schuiven. Knuf wordt heel menselijk beschreven: Knuf is opgelucht, Knuf is droevig, de oogjes van Knuf lichten op, hihi gekke Kamiel, denkt Knuf. Knuf is zelfs realistischer dan Kamiel: "hoe kan het nu in bed regenen?" Jammer genoeg komen zowel Kamiel als Knuf in de illustraties heel wat minder aantrekkelijk uit de verf.