Koning Arthur

Zoals de titel en de omslagillustratie duidelijk maken, is dit een verhaal over de legendarische Britse koning Arthur en meer bepaald over hoe de jonge Arthur vanuit een positie als underdog opklimt tot wijze koning. Het verhaal begint vanuit het standpunt van de kleine Morgan. Haar moeder staat op het punt om – min of meer gedwongen – in het huwelijk te treden met de strijdlustige en machtsgeile koning Uther nadat deze haar vader (en dus haar moeders echtgenoot) heeft gedood. Uther van de troon stoten en zelf de macht grijpen wordt Morgans hoogste ambitie. Wanneer ze de hand kan leggen op een van Merlijns boeken met toverspreuken, vloeken en gifrecepten, ziet Morgan kans om haar droom te realiseren. Maar Merlijn steekt stokken in de wielen. Na de dood van Uther bepaalt de tovenaar dat enkel wie het zwaard van de oude koning uit diens stenen graftombe kan trekken, de nieuwe koning van de Britten zal worden. Dit levert een stroom aan kandidaat-koningen op, maar – en de afloop is bekend – het is de onbeduidende schildknaap Arthur die onverwachts en haast toevallig slaagt in de opdracht. Morgan zal er alles aan doen om te beletten dat de knaap daadwerkelijk aan de macht komt ...
Marc Veerkamp baseerde zich voor dit boek op de theaterversie die hij eerder schreef voor Theater Terra samen met Sytze Schalk (opvoeringen lopen in de eerste helft van 2016). Heel wat elementen en personages uit de rijke verhalenoverlevering rond koning Arthur krijgen een plaats in dit boek: de bedenkelijke praktijken van koning Uther, de rivaliteit tussen Merlijn en Morgan, de schenking van het zwaard Excalibur aan Arthur, het gearrangeerde huwelijk tussen Arthur en Guinevere en de bemiddelingsrol die Lancelot daarbij speelt ... Dat alles wordt op een fantasievolle manier en met veel gevoel voor humor verteld. Het lijkt erop alsof de auteur inspiratie heeft gevonden bij het komische eerste deel (‘The Sword in the Stone’) van Terence Whites klassieke epos ‘The Once and Future King’. Daar wordt Arthur de leerling van Merlijn die hem proefondervindelijk leert wat echt koningschap betekent.
De ‘Koning Arthur’ van Marc Veerkamp is echter geen navertelling van de middeleeuwse Arthurlegenden en heeft ook niet echt als bedoeling om de lezer te introduceren in die complexe verhaalmaterie, daarvoor gaat de auteur veel te veel zijn eigen weg. Zo wordt nergens duidelijk dat Arthur eigenlijk de zoon is van Uther Pendragon en daardoor ook diens rechtmatige erfgenaam. De pijnlijke verhouding tussen Morgan en Arthur, die in sommige van de verhalen leidt tot de geboorte van een incestueuze zoon Mordred, komt dus ook helemaal niet aan bod.
De klemtoon ligt hier veel meer op de actie: Morgan tovert dat het een lieve lust is om Arthur tegen te werken, en Arthur zelf heeft niet meteen de eigenschappen van een onverwinnelijke held, maar hij is niet dom en hij heeft de juiste vrienden. Dit alles levert de nodige levenslessen op, zij het luchtig en humoristisch verpakt: haat leidt nergens toe, wie niet sterk is moet slim zijn, goede vrienden zijn goud waard en misschien niet de minste: onderschat vrouwen niet. De vrouwelijke personages in dit boek – Morgan, maar zeker ook de toekomstige koningin Guinevere – weten duidelijk wat ze willen of niet willen en ze hebben veel pit.