De ouders van Fay runnen een kringloopwinkel. Fay vindt dit super, elke dag zijn er weer nieuwe dingen te ontdekken. Haar ouders moeten nog schulden afbetalen en kunnen daarom geen huis huren. Aldus woont de familie in de kringloopwinkel. Subtiel en efficiënt organiseren ze het zo goed dat s’ morgens alle beddengoed in een kast opgeborgen zit. Joppe, haar vriend, komt er ook heerlijk snuisteren. Hij ontdekt dat er iets vreemd aan de gang is. Een armzalig geklede man komt in een dure auto mooie meubels afleveren. Joppe vindt het bizar dat hij mooi antieke meubels gratis schenkt. Het wordt nog raadselachtiger wanneer een oude dame enkele meubels herkent als de hare. Ze begrijpt niet hoe deze hier terechtkomen. De kinderen gaan op onderzoek uit en komen te weten dat die arme man de zoon is van de oude dame. De meubels moeten het huis uit want zijn moeder dementeert en moet naar een home. Joppe en Faye ontdekken dat die dame nog een zoon heeft. Toen ze heel jong was, heeft ze haar kind moeten afstaan aan een weeshuis. Dit gebeurde vroeger bij ongewenste zwangerschap en om schande bij de familie in de doofpot te stoppen.

De schrijfster neemt ons mee in een boeiend avontuur waarbij de kinderen op onderzoek uitgaan. Het scenario zit goed in elkaar, ze weet spanning op te bouwen. De jonge lezer kan mee participeren in de zoektocht. Dit verhaal is eenvoudig en speels verteld. Het leest erg vlot. Er komen ontroerende passages in voor, die de schrijfster heel mooi beschrijft, zoals wanneer de oude dame haar eerste zoon terugziet. Tevens brengt de schrijfster subtiel informatie over dementie aan. De personages worden goed getypeerd en af en toe steekt een sprankeltje humor de kop op. Het is een pluspunt als jonge lezers bij het lezen van een spannend avontuur ook een stukje geschiedenis meekrijgen.