We maken kennis met een hechte groep vrienden: Chloé, Tara (jonge moeder van Katie), Emiel, Jonathan, Suus, Emiel, Vince en hoofdfiguur Eilleen. Ze zijn student en beleven samen mooie momenten. Vince en Eilleen kunnen het als vrienden heel goed met elkaar vinden. Maar op een ochtend krijgen ze te horen dat Vince dood is aangetroffen in zijn studentenkamer. Eilleen is helemaal onthutst en vermoedt dat haar vriend geen natuurlijke dood is gestorven. Ze gaat zelf op onderzoek uit. De avond voordien was de groep vrienden nog samen op het communiefeestje van Katie. Toen was er niets aan de hand. De drank vloeide er rijkelijk en daardoor kan niet iedereen zich nog precies herinneren wanneer en in welke staat Vince naar huis vertrok. Eilleen probeert de feiten te reconstrueren en komt zo tot enkele onthutsende ontdekkingen. Zo vindt ze op Vinces laptop materiaal dat haar terugkatapulteert naar een zeer ongelukkige periode uit haar eigen kindertijd. Ook ontdekt ze dat Vince blijkbaar toch niet de brave jongen was die ze kende. Ze komt in een duistere club terecht en ontdekt daar verhalen van drugs en gesjoemel. Al gauw wordt het duidelijk dat er veel mensen wel eens een motief zouden kunnen hebben om Vince te vermoorden. Het wordt voor Eilleen een moeilijke zoektocht, met veel wantrouwen tegenover haar vrienden, haar ontgoocheling in de persoon van Vince en de herinnering aan de akelige gebeurtenissen uit haar kindertijd.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Eilleen. Niet alleen haar acties, maar ook haar gedachtegangen worden uitvoerig beschreven en uitgesponnen. Dat maakt het verhaal vaak wat zwaar en langdradig. De gebruikte taal is die van de hedendaagse jongeren. Soms werkt dit vertragend en storend, omdat het Hollands ons niet zo vertrouwd is. Elk hoofdstuk wordt van het volgende gescheiden door zwarte bladzijden, volledig in de sfeer van het verhaal.