Later word ik... voetballer
In dit boekje worden kleuters geïntroduceerd in de haast glamoureuze wereld van de voetballer.
Er wordt ingegaan op de benodigdheden van een echte voetballer, tot de verschillende kenmerken die een goede voetballer moet hebben.
Wanneer je naar de flaptekst kijkt, lijkt het wel of het boek eigenlijk gericht is op iets oudere kinderen, terwijl de prenten heel erg kinderlijk aandoen. Woorden als spelinzicht en persdienst lijken voor de doelgroep eerder ongeschikt. Wat wel positief is, is dat men zich niet enkel richt naar jongens, maar ook probeert om meisjes aan te trekken. Zo doorbreekt men toch de stereotypen die men vaak in dergelijke kinderboekjes hanteert.
De bladspiegel is soms opgesplitst in kleinere prenten, wat het geheel drukker maakt en minder overzichtelijk naar de doelgroep toe. Maar Potties prenten zijn in al hun eenvoud heel erg duidelijk.
Men zou kunnen stellen dat dit boek zich niet helemaal richt op één doelgroep; zowel de woordkeuze als de bladspiegel maken dit boek ontoegankelijk voor de vooropgestelde jonge doelgroep. In dezelfde reeks verschenen reeds heel wat boeken rond beroepen. De reeks heeft jammer genoeg het uiterlijk en het karakter van massaproductie.