Letterel woont met zijn letterpoes in een letterhuis. Hij is gek op letters schrijven, letters knippen, letters kijken, letters lezen en letters dromen. En dat is ook letterlijk (haha) wat hij het hele boek door doet. Hij laat je zien met welke letters zijn poes getekend is, hij maakt van "niets" een "fiets" door de N te verknippen, hij schrijft een bos lettertakken. Hij droomt zelfs dat hij een O binnenstapt en vast komt te zitten in het bochtje van een P. Daar bovenop ligt een dun verhaaltje waarin Letterel letters uitnodigt om een lettersoep te komen eten, daarvoor naar de slager, bakker, smid en moestuin gaat. Achteraan worden een aantal woorden uitgelegd die kinderen niet (meer?) kennen: telegram, kroontjespen, zelfs ook brief.
Het letterspel levert leuke vondsten op, zoals de peeën in de moestuin, bruine puntjes bij de bakker (onbekend bij Vlaamse kinderen evenwel), gehakt van de Vee bij de slager. De illustraties zijn bijzonder fraai, iel, fragiel en poëtisch, zoals de tekst. Het aantal kinderen dat je met dit vreemde boek kan boeien, is ongetwijfeld beperkt, maar je kan er samen wel een boeiende ervaring van maken.