De vader van Fred is naar de Zweedse grens gestuurd om die te bewaken tegen de Duitsers. Het is een heel koude winter en Fred mist zijn vader en zoveel andere dingen. Hij kan ook zijn geheimen niet kwijt want die kon hij delen met hem. Gelukkig heeft hij een goede vriend, Oskar, en er is Elsa op wie hij heimelijk verliefd is.
Ter herdenking van de Grote Oorlog zijn er in 2018 heel wat boeken verschenen voor de jeugd en dit is er eentje dat ontroert door zijn eenvoud. Op het kaft van dit kleine verhaal staat: 'Een boek om van te houden'. In elf hoofdstukjes, met heel mooie kleurrijke sfeerprenten tussen de tekst, leer je Fred kennen, een jongetje van rond de tien jaar (zijn naam betekent trouwens vrede) die het ontzettend moeilijk heeft nu zijn papa er niet is. Mama is trambestuurder en na school is hij een beetje op zichzelf aangewezen. Hij helpt soms zijn buurman die kerstbomen verkoopt en dat vind hij fijn. Elke dag kruipt hij ook in de grote kleerkast van papa om met hem te praten, zo voelt hij zich beter en vertelt hij zijn grote en kleine verdrietjes van de dag.  Zo ook zijn toenaderingspogingen om Elsa aan zijn kant te krijgen, want zijn papa zei ooit: als je verliefd bent moet je ervoor gaan want liefde is niet voor lafaards. Het verhaal is doorspekt met humor en leest heel vlot. Op het einde komt papa toch even naar huis op een legermotor met zijspan waar tot Fred zijn grote verrassing geen passagier in zit maar een grote zak lekkers. Dit wordt de mooiste kerst voor Fred en zijn mama. Dit verhaal leest heel gemakkelijk en door zijn soberheid en ook humor wordt het nergens zwaar. Het is een beetje melancholisch en je leert als lezer dat afwezigheid van geweld en aanwezigheid van gemis voor een kind ook een kleine oorlog kan opleveren... De vertaling door Edward Van de Vendel roept de juiste sfeer op. Mooi uitgegeven kleinoodje.