Lizzy ziet op een dag een huisje waar katjes op muziek aan het dansen zijn, Juf speelt op de piano. Plots wil Lizzy ook aan ballet doen maar als Lizzy zich aanbiedt, wordt ze geweigerd. Ze is een konijn en konijnen horen niet te dansen maar te springen! Toch zet ze door en ze overtuigt haar oma en papa om toch een balletjurk te kopen voor haar verjaardag in plaats van een T-shirt met een rugnummer. Papa is verbaasd over de smaak van zijn dochter maar geeft toe. Thuis oefent ze al veel. Op een dag rolt Lizzy haar oren op en trekt haar balletpakje aan. En zie: ze is niet te onderscheiden van de andere dansertjes en wordt aangenomen. Lizzy danst en is gelukkig. Oma en papa vinden het maar niks, dat roze gedoe ... En dan gebeurt het onvermijdelijke en ontdekt de klas het 'geheim' van Lizzy. Zal ze kunnen blijven?
Grappig verteld verhaal over vooroordelen en anders zijn, maar mooi verpakt. Aanvankelijk zien de diertjes er nogal stijfjes en zeer klassiek uit, maar gaandeweg worden ze speelser en speelser. Ook de mimiek van de balletjuf is echt, ze straalt gezag uit. Vooral het zwierige in de bewegingen van de diertjes spreekt tot de verbeelding. De prenten zijn eenvoudig leesbaar en ook het verhaal en de gevoelens die aan bod komen, zijn al goed te begrijpen door jonge kleuters.