Lodewijntje is een bijzondere kabouter, die op een dag wil uitzoeken wat er met Viola aan de hand is. Viola woont in een busje in het park. Ze is best een enge heks, die vaak driftbuien krijgt en dan een vreselijk kabaal maakt. Lodewijntje vindt haar tijdens een huilpartij, want Viola is helemaal vergeten hoe ze moet toveren en bovendien is ze haar toverstaf kwijt. De kabouter probeert haar op te vrolijken, maar zo gemakkelijk geraakt Viola niet uit haar dip. Het enige dat haar lukt, is het veranderen van bomen in palmen en dat is wel een erg vreemd gezicht in onze streken. Als het kaboutermeisje de toverstaf terugvindt, kan Viola een beetje oefenen, maar haar poging om een zwarte kat te toveren mislukt en er verschijnt een wel erg lelijke papegaai. Viola kan het echter goed vinden met haar nieuwe huisdier en eindelijk keert de rust weer in het park, dat wel een tropisch oerwoud lijkt. Een vrolijk boekje over een hippe kabouter en een dwarse heks. Lodewijntje is heel nieuwsgierig, nog het meest naar wat er hoog aan de hemel te zien is. Graag wil ze astronaut worden, maar dat kan toch niet voor een kabouter. En Viola is best wel eenzaam en is het kamperen in haar busje stilletjesaan beu. In dit verhaal vinden deze twee totaal verschillende figuren elkaar. Het is een behoorlijk absurd verhaal, soms een beetje stroef verteld, ietwat langdradig met een heleboel overbodige details. Het richt zich dan ook tot oudere kleuters voor wie het best wel een toegankelijk verhaal is. Een mooi verzorgde uitgave in een aangenaam formaat. Leuke, grappige tekeningen, afwisselend van grootte, illustreren rijkelijk het boek.