Terwijl hun ouders op zakenreis gaan, moeten Lily en Micky bij oom Jim logeren. Dat is echt tegen de wil van de kinderen. Oom Jim haat immers kinderen. Ze mogen in de logeerkamer slapen, maar ze mogen niks aanraken, de spullen blijven in de koffer en het bed moet altijd opgemaakt zijn. Hoe gaan Lily en Micky dit overleven? Maar dan maken ze kennis met de buurvrouw, de tachtigjarige Mabel Mooiweer. Gelukkig gaat oom Jim overdag werken. De kinderen blijven alleen thuis. Ze worden uitgenodigd bij Mabel die voor hen kookt als oom Jim weg is. Ze leren ook Pedro, de sprekende haan, kennen. Wanneer de kinderen in de kelder per ongeluk een fles met een rode vloeistof omstoten, worden speelgoedpiraten levend. Die minipiraten zorgen voor heel wat problemen. De saaie logeerpartij verandert in een spannend avontuur.

Het verhaal is hectisch. De vrolijke zwartwittekeningen maken het geheel aantrekkelijker en wekken je fantasie op. Je moet het wel in één keer uitlezen om goed te kunnen volgen. Het aantal personages is beperkt, maar wanneer de piraten levend worden, krijgt het verhaal een vaart en verloopt het heel spannend. Er zijn verschillende verhaallijnen. Blijkbaar is er een dief in het dorp waar Lily en Micky logeren. Tegelijkertijd is er een bloemwedstrijd in het dorp. Ook Mabel doet eraan mee en wil kost wat kost winnen omdat ze het prijzengeld goed kunnen gebruiken voor de dorpsfanfare. Maar blijkbaar verloopt het jureren niet eerlijk. Je moet als lezer heel aandachtig blijven om voor alle verhaallijnen attent te blijven. Dat is enkel besteed aan geoefende lezertjes.