Kim heeft een hekel aan macaroni gekregen. Ze zou zo graag weer eens een lekkere maaltijd willen eten, maar sinds haar moeder haar baan is kwijtgeraakt, hebben ze moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Ondanks het feit dat ze thuis financiële problemen hebben, zou Kim niet willen ruilen met haar vriendin Lilly. Lily heeft rijke ouders, maar de dood van haar broer hangt als een grauwsluier over de familie. Eerst weigert Kim alle hulp van anderen, maar langzamerhand zet ze haar schaamte opzij. Als ze doorheeft dat haar moeder de geldproblemen niet zelf kan oplossen, besluit Kim in actie te komen. Maar hierbij gaat ze misschien wel te ver …
Dit verhaal lijkt zich af te spelen in een ‘ver-van-mijn-bed-show’ maar blijkt helaas de harde realiteit. Het aantal éénoudergezinnen neemt om verschillende redenen steeds toe.  De ouder die de kinderen opvoedt, draagt de volle verantwoordelijkheid voor de opvoeding. Als die ouder zijn of haar job verliest en terugvalt op een uitkering, ondervindt het hele gezin de gevolgen hiervan. Heel vaak worden de oudste kinderen geconfronteerd met situaties die zij voor hun leeftijd beter nog niet zien. Daardoor wordt het contrast met de leefwereld waarin hun klasgenoten opgroeien, des te duidelijker. Weten dat er geen geld is, is één ding, maar dat ook durven toegeven aan anderen is iets anders. Dit verhaal laat lezen hoe geldzorgen voor de buitenwereld maar ook voor gezinsleden weggestopt of verzwegen worden. Leven in armoede wordt hier knap verwoord en duidelijk in beeld gebracht.