De flap van het gedichtenbundeltje belooft een mooie inhoud. Twee vogeltjes tegen elkaar geleund en verliefd op elkaar ... 
Weetje ... je bent een magneetje./ en ik gloei een beetje, / van mij zo  dicht bij jou. 

Eenvoudige gedichtjes in heldere taal over veel en weinig, over voelen en zien, over oma en slapen, enz. Maar het mooist zijn de tekeningen die het geheel sprankelend maken en de tekst nog meer elan geven. Elk gedicht is omgeven door een prachtige tekening van een dier in de mooiste kleuren. Het geheel is heel origineel, zoals Lappendeken: Je kijkt naar een paginagroot lappendeken in alle soorten groen, met in het midden de kop van een krokodil die lekker ligt te slapen met daarboven de tekst: Mijn vel is een lappendeken. Zo is het pagina na pagina, waarbij de pagina's telkens een andere kleur hebben, met telkens een ander dier die zo mooi de tekst ondersteunt. Je kan met kinderen alleen al kijken naar de expressie die de dieren uitstralen. De tekst doet er nog een schepje bovenop: zo krijg je een prachtige symbiose tussen kleur, taal en dier.

Een aanrader om kinderen te laten kennis maken met pöezie. Dit bundeltje geeft je in elk geval een warm gevoel. Milja Praagman is niet aan haar proefstuk toe maar dit bundeltje schiet er wel bovenuit.