Ondanks het feit dat het thema niet zo origineel is, wordt het verhaal heel mooi gebracht. Uiltje verdwaalt niet zomaar, maar valt tijdens zijn slaap uit het nest: boink, boink, boink, ... Eekhoorn en Kikker zullen helpen om mama Uil terug te vinden maar dan hebben ze wel een goede beschrijving nodig. Op zoek naar een hele grote mama vinden ze Beer, bij een mama met puntige oren denkt Eekhoorn aan Konijn, een mama met grote ogen zou Kikker kunnen zijn.... Tot ze uiteindelijk de juiste mama vinden nl. mama Uil. Het is een ontroerend weerzien. Mama Uil nodigt Eekhoorn en Kikker uit in haar nest om het te vieren met koekjes. Het grappige is dat we Uiltje op de laatste bladzijde, met zijn ogen toe, haast weer uit het nest zien vallen.
Eenvoud siert dit verhaal. Dit prentenboek is bedoeld als voorleesboek voor erg jonge kinderen. De eenvoudige teksten en sobere collagetekeningen - in wat vreemde kleuren - maken het heel begrijpbaar voor peuters. De gevoelens die gepaard gaan met zo'n ontredderende gebeurtenis als 'mama kwijt' zijn peuters zeker niet vreemd. Gelukkig komt op het einde alles goed en bovendien heeft Uiltje er twee vrienden bij.