Zestien is Francisco wanneer hij rond 1900 afscheid neemt van zijn ouders en zijn tien broers en zussen op Madeira, als verstekeling aan boord gaat van een schip dat naar Brazilië vaart om daar aan de slag te gaan als rietkapper op een suikerplantage. Voortdurend gedreven door het verlangen geld naar huis te kunnen sturen, trekt hij verder naar een ijsfabriek in Suriname. Paulina redt hem daar van de vriesdood en wordt zijn vrouw. Als Manie Schaafijs wordt Francisco een begrip in Paramaribo. 

Schaafijs is vrij onbekend bij ons maar vindt waarschijnlijk zijn oorsprong in Japan in de eerste eeuw na Christus. Toen al schaafde men ijs van grote blokken en vermengde het met siroop om smaak te geven. In Nederland wint het de laatste jaren blijkbaar aan populariteit. In het kaderverhaal drinken de afstammelingen van Francisco het op Koningsdag. 

Vier lijnen vormen samen dit boek: het verhaal van Francisco is de hoofdmoot, daartussen staat historische informatie over Madeira, Brazilië en het fenomeen schaafijs in een zeer klein fluo lettertype. Hier en daar voeren afstammelingen van Francisco een conversatie in tekstballonnen over de gebeurtenissen van toen. Tenslotte maken officiële documenten, eveneens in fluoroze, duidelijk dat dit verhaal gebaseerd is op een waargebeurde geschiedenis. En dat is heel levendig verteld, in een eenvoudige en vlotte taal, met veel aandacht voor de gedachten en gevoelens van Francisco, wat resulteert in een boeiend boek voor tienjarigen en veel ouder. De schitterende illustraties, in roze en oranje viltstiften, naast stemmig blauw en groen, verdienen meer dan een vermelding. Samen met de geweldige vormgeving, en een hedendaagse cover in mat papier van goede kwaliteit maken ze dit boek een streling voor het oog. Een schitterende hommage van illustrator Hedy Tjin aan haar overgrootvader!