Dit boek over de MH17-ramp is echt een aanrader. Het is een belangrijk stukje Nederlandse geschiedenis, maar ook ik, als Belgische, werd erdoor geraakt. De schrijfstijl van de auteur, een "gewone collega", is indrukwekkend en leest prettig. Het moet vreselijk zijn als een dierbare zo'n ramp meemaakt, en het is bewonderenswaardig dat Joost Schijns zijn verdriet kon omzetten in een creatief werk als dit boek. Het boek is ook een mooi eerbetoon aan meester Bart, met een foto van hem en zijn vriendin achterin. Het is bijzonder dat een tragedie zo op een toegankelijke manier doorgegeven wordt aan de volgende generaties. De zonnebloemzaadjes die bij het boek zitten, vanwege de zonnebloemen rond het MH17-monument, nodigen ons uit om zonnebloemen te planten en zo de slachtoffers te blijven herdenken.

Dit boek heeft niet alleen historische waarde, maar is ook literair mooi opgebouwd. Het verhaal van leerling Sanne, die in groep 8 te maken krijgt met een verstoorde groepsdynamiek, is heel herkenbaar. Dat we ook een kijkje krijgen in het hoofd van haar meester maakt het verhaal extra bijzonder. Het is niet vanzelfsprekend om een boek te schrijven waarin jongeren zich kunnen inleven in een volwassene, maar dat is hier zeker goed gelukt.