Wimmlingen. Het is midden in de nacht, een zomeravond. In het kleine stadje ligt een aantal mensen onder de wol, maar het warme weer brengt anderen op straat. Het park met zijn gezellige terras aan het water lonkt. Susanne, Petra, Andrea, ... Het zijn geen onbekenden meer. Wat zouden zij doen op dit uur van de nacht? Berner doet ons weer een boek cadeau, dat bol staat van de verhalen. Het bijzondere is dat ze dat doet zonder woorden. Ze schotelt je eenvoudigweg een uurtje uit het leven van Wimmlingen voor, in tekeningen die uitblinken door hun kinderlijke eenvoud, misschien zelfs naïviteit. Net zoals in haar voorgaande boeken vertrekken we bij een blik in de huizen van ... Wie slaapt? Wie gaat op stap? Wie wandelt heel de weg tot in het park? Wat zien ze onderweg? Wat gebeurt er zoal midden in de nacht? Berner creëerde Wimmlingen enkele jaren geleden. We leerden de mensen die er wonen kennen tijdens de koude winterdagen. Vervolgens kon je een jaar lang bij hen binnengluren, op het ritme van de seizoenen. Een vrouw is in de winter zwanger en loopt in de herfst met haar kindje in de draagzak. Een jongetje leert naar school gaan. Het is een festijn voor elke nieuwsgierige lezer om op zoek te gaan naar wie nu weer wat aan het beleven is. Elke keer dat je een boek van Berner leest, lijk je een nieuw verhaal te vinden. Het hangt er maar vanaf waar je oog het eerst op valt: op de dief die door de velden het stadje nadert, op Frank die zonder licht in het donker fietst, op de hond die er met Susannes hoed vandoor gaat, ... Berners boeken prikkelen je en verplichten je om aandachtig te kijken. Ze zijn een heerlijke oefening voor jonge (en oudere!) lezertjes!