Miep de Muis wil graag zelf een keer breien. Stiekem heeft ze gekeken en geluisterd naar de breiende boerin.  Als de boerin op een dag een bolletje wol aan de kant gooit, grijpt Miep haar kans. Dit is het bolletje wol waar ze een sjaal van wil breien. Van Eefje de Egel krijgt ze twee stekels en dan gaat Miep aan de slag. Op het ritme van de vier toverwoorden insteken, omslaan, doorhalen en af laten gaan breit ze dat het een lieve lust is. Miep is zo verdiept in haar breiwerk dat ze de wereld om haar heen vergeet. Eenmaal thuis gekomen, breit Miep verder. En dan is haar sjaal af. Maar … de sjaal ligt door het hele huis!! Miep heeft zich vastgebreid. Gelukkig komen haar vriendjes haar helpen.
Voor de voorlezer zal dit boek waarschijnlijk wel een vleugje nostalgie oproepen: de herinnering aan oma en het getik van haar breinaalden en aan de truien of mutsen die prikten en die je eigenlijk niet wou dragen.
De illustraties zijn vrolijk en heel fijn getekend. Het gebruik van warme heldere kleuren geeft de tekeningen een zacht en lief karakter.  Het bolletje wol en de sjaal voelen wollig aan. De sjaal wordt naarmate het verhaal vordert ook echt langer en langer en het bolletje wol kleiner en kleiner. De illustrator heeft ook duidelijk de kenmerkende V-tjes in het breiwerk weergegeven. De tekst slingert zich door de tekeningen.
Zondermeer een super-gezellig boek met een - letterlijk - hoge aaibaarheidsfactor.