In dit boekje beschrijft V. Swchrm een aantal van zijn avonturen, sommige echt beleefd, andere verzonnen. Want hij vindt dat verzonnen avonturen net zo goed avonturen zijn als echt beleefde avonturen. Met deze intro is de toon van dit boek gezet. V. Swchwrm wil nl. schrijver worden, en niet zomaar een schrijver: hij wil mooie, en belangrijke boeken schrijven. Daarom is hij zich bewust van het belang van de juiste openingszin. Maar welke? Hij had wel al een laatste zin: "en toen begon het te sneeuwen". Met een klein streepje in het midden eronder, en dan zijn naam. En zo kabbelt het boek voort: onze protagonist beleeft het ene avontuur na het andere. Soms gebeuren er vreemde, onverwachte dingen, maar over het geheel genomen, verandert er niet veel in de wereld. Bovendien houdt hij rekening met zijn medemens: het enige personage dat niet onherkenbaar gemaakt wordt, is de koningin. Een aantal van deze verhaaltje is realistisch, andere absurd en/of verwarrend, maar soms ook filosofisch. En vooral: grappig. Je wordt als het ware vanzelf goed gezind als je deze verhaaltjes leest. Je moet het boek wel in kleine stukjes degusteren: geen enkel verhaaltje bevat een levensles, en toch stemmen ze tot nadenken. En hoe!!Dit is gewoon een beresterk boek!