Een klein meisje vertelt ons hoeveel haar mama van muziek houdt, in alle mogelijke vormen: ernaar luisteren, meezingen in de auto of onder de douche, of zelf muziek maken met vriendinnen. Daarnaast geeft ze ook aan welke emoties muziek bij je kan oproepen: van blij tot verdrietig. 

Het meisje en haar moeder dartelen –vaak in samenhorende outfits– over elke bladzijde, waarbij ze af en toe zelfs gewichtloos door de ruimte lijken te zweven. Het perspectief daarbij is nogal apart te noemen, maar wel zeer geslaagd op de dubbele bladzijde met pianotoetsen waarop je hen uit vogelperspectief een quatre mains ziet spelen. De meloengrote hoofden ogen ondanks alle dynamiek wat statisch. De tekst loopt niet door, elke bladzijde start met een nieuwe mededeling, nogal droog geformuleerd, soms ook dansend over de bladzijde, met het belangrijkste woord in een groter lettertype. Je kan in dit boekje wel een aantal dingen benoemen met je peuter, maar raken doet het niet.