Dit boek valt vooral op door de prachtige illustraties van Stefanie de Graef. Ze dragen eigenlijk het verhaal. Dat verhaal vertelt de geschiedenis van de straat waarin de schrijver opgroeide. Huis na huis vertelt hij wie erin woonde en wat zijn of haar typische karaktertrekken, uiterlijk of gedragingen waren. De straat gaat steil naar boven en even steil naar beneden. Beneden loopt de rivier. In de straat staat ook de school, een steenbakkerij en een blikfabriek. De bakker en de melkboer bestellen aan huis, de eerste met een motorbakfiets, de tweede met paard en kar. Ik situeer het verhaal eind jaren veertig, begin jaren vijftig van vorige eeuw. Straten zoals in dit boek vind je nog amper en de fabrieken al helemaal niet meer. De tekst is geschikt in korte regels als was het een lang gedicht. Naast beschrijvingen zijn er ook (te) veel impressies van de auteur. De beeldspraak is niet altijd duidelijk en soms vergezocht. Dat vergezochte is vaak storend en doet gekunsteld aan.
De illustraties zijn, zoals gezegd, prachtig en vullen de volledige bladzijden; zij redden het verhaal. De tekst staat echter in de illustraties gedrukt en is daardoor soms moeilijk te lezen, bijvoorbeeld op de ondergrond van behangpapier. Ik zou het boek meer gewaardeerd hebben als de tekst soberder geweest was.