Mijn zusje
Dit is het verhaal van Perla, een Sintimeisje. Ze woont met heel de familie in woonwagens. Sinti zijn een volk zonder land, ze hebben hun eigen cultuur die ze niet willen verliezen. Ze trekken van dorp tot dorp in Nazi-Duitsland. Ze worden in de meeste landen gediscrimineerd en behandeld als tweederangsburgers. De mannen knappen onderweg karweitjes op en de vrouwen verkopen van deur tot deur hun mandjes, garen, haakwerkjes. Kinderen zijn er bij de vleet, elk jaar wordt er wel eentje geboren. Perla houdt van haar broertjes en zusjes. Ze helpt haar moeder zoveel ze kan. Het leven voor de Joden en Sinti ziet er in Nazi-Duitsland niet rooskleurig uit. Ze voelen veel vijandigheid. Tijdens een heel strenge winter mogen de Sinti met hun woonwagens op een stukje weiland van een boerderij staan. De boerin zorgt ervoor dat Perla tijdens die winter naar de dorpsschool kan zodat ze leert lezen en schrijven. Maar meer en meer krijgen de boer en de boerin tegenstand van de dorpelingen en de Sinti vertrekken. Ze worden echter aangehouden, bijeengedreven in een bewaakt woonwagenkamp, om gedeporteerd te worden naar een concentratiekamp in Polen. Perla is de wanhoop nabij want net nu is haar moeder weer bevallen van een premature baby. Ze kunnen de baby achterlaten bij een bevriende kloosterzuster, want iedereen vertrekt naar het concentratiekamp. Perla kan door haar kennis van lezen en schrijven administratief werk doen in het kamp en is de enige van de familie die er overleeft. Na de oorlog gaat ze op zoek naar haar zusje.
Heel gevoelig, emotioneel verhaal verteld uit het oogpunt van een achtjarig, daarna twaalfjarig meisje dat zich volwassen gedraagt en haar familie zo lang mogelijk probeert te beschermen. Het is een pakkend verhaal waarin de Sinticultuur uitgebreid wordt toegelicht. De moeilijke woorden staan uitgelegd achteraan in het boek. Over de vervolging van de Joden wordt er uitgebreid geschreven, maar de Sinti, Roma, homoseksuelen, gehandicapten en politieke gevangenen ondergingen hetzelfde lot. De gebeurtenissen in Westerbork en Auschwitz zijn gebaseerd op ooggetuigenverslagen van Sinti.