Mike is al tien en een hopeloos vergiethoofd, een vergeetkop, maar vol goede bedoelingen. Net als mama. Mama probeert wat orde te creëren door het huis vol kattebelletjes te plakken. Roze, gele, blauwe en vooral zoveel dat Mike er helemaal tureluurs van wordt. Gelukkig is er Flor, zijn liefste kat en beste vriend. Mike vergeet Flor nooit. Maar op school is het een ramp. Mike vergeet altijd wel iets. Smoesjes helpen niet meer. De prachtige verhalen die hij verzint, raken wat in de knoop. Zijn klasgenoten verzinnen geen al te mooie bijnamen voor hem. De juf probeert soms nog begripvol te zijn, maar de directrice krijgt er zowaar een punthoofd van. Ze maken zich ernstig zorgen over dat kind dat niet in hun plaatje past. Mama moet naar school komen. Dat doet ze, samen met Mike, gewoon Mike.

Een heerlijk boekje dat leest als een trein. Zo'n boekje dat smaakt naar meer. Meer verhaal, meer Mike. Een hartverwarmend verhaal over onvoorwaardelijke liefde, de struggle van elke ploetermoeder en het onbedoelde effect daarvan op haar kind. Maar ook over hoe ze samen oplossingen vinden. En met een kleine sneer naar de goedbedoelende juf en directeur die helaas niet de mogelijkheden en talenten zien van dat jongetje dat zo hard zijn best doet, maar vooral zien waar hij niet in hun systeem past. Gelukkig is er mama. Die houdt van haar Mike. Gewoon Mike.

De illustraties in dit boekje passen perfect. Als je na het lezen nog eens door het boekje bladert, voel je de emoties ervanaf spatten ... de verwardheid van Mike, de kat Flor die hem door zijn kattebelletjes helpt, de afkeur van de juf. Bovendien kruip je zelf haast onder tafel wanneer je de 'zure pit'-mond van de directeur ziet. Je voelt de verzonnen verhalen kriebelen als bultjes op je billen. De tekeningen zijn vaak de letterlijke weergave van de figuurlijke betekenissen waar het in het verhaal over gaat. Ze vormen op zichzelf haast een graphic novel. De auteur verzorgde ook de illustraties en dat vormt een harmonisch geheel.

Een warm verhaal over zoeken naar evenwicht. De uitgever geeft zelf 8+ aan dit boek, wat zeker haalbaar is qua leesniveau, maar inhoudelijk zal een 10-plussers zich hier meer in herkennen. Dit verhaal, lieve ouder, is er eentje om mee te lezen en vooral om nadien je schat van een vergiethoofd een extra dikke knuffel te geven.