Een tweede boek over een jongen Mo en zijn speurhond Tijger. Samen gaan ze op reis, ze vertrekken naar opa. Je verneemt al snel dat die reis niet van een leien dakje zal lopen. Er is nog Sem, zijn jongere broer die niets liever doet dan de deugniet uit te hangen. Zijn papa heeft net een oud busje klaar gemaakt voor vertrek. In het tweede hoofdstuk vertrekken ze dan eindelijk, maar rijdt de papa tegen een paal en moeten ze een nacht in een hotel doorbrengen.
Tijger moet in het derde deel op zoek gaan naar een handtassendief, die dan in hun hotel blijkt te zitten. Uiteindelijk kunnen ze verder reizen in hun oude bus, maar helaas die valt in panne. Gelukkig bevinden ze zich in de buurt van de boerderij van Kaatje Kip die hen verder helpt. In het laatste hoofdstuk arriveren ze bij opa die nergens te vinden is. Tijger, de speurhond, heeft weer werk.

Vijf verhalen in één, elk met hun eigen moeilijkheidsgraad, van AVI-E3 tot AVI-M5. Dit boek veronderstelt dat je het begint te lezen op het einde van het eerste leerjaar en dat je in het midden van het derde leerjaar stopt. Ik denk dat geen kind het in een keer kan uitlezen, wat wel zonde is, omdat het over een reis gaat die je als lezer niet wil onderbreken. Het verhaal op zich is wel zeer vlot geschreven en met de nodige humor. Geen onnodig moeilijke woorden of te veel tekst op een blad. De leuke frisse tekeningen die soms twee bladzijden beslaan, maar ook heel gespreid en klein kunnen zijn, fleuren het boek op. Mo en Tijger, twee dikke vrienden in een zeer herkenbare wereld voor kinderen, met donuts op een terrasje, ruzie maken op de achterbank, samen naar de markt, ... Misschien ook niet onbelangrijk om te vermelden dat dit boek reeds in de vorm van een e-book te verkrijgen is.