Jack woont als enig kind bij zijn overbezorgde vader. Die is zo geworden sinds de dood van Jack's moeder. Hij heeft haar al verloren dus wil hij ook niet nog eens zijn zoon moeten afgeven. Op school vindt Jack het allesbehalve leuk. De lessen boeien hem niet en hij zit met Opperpestkop Stanley Jenkins in de klas. Wanneer Jack op een dag na school thuiskomt is zijn vader er niet. Dat is vreemd want normaal gezien is hij er altijd. Nog vreemder wordt het wanneer later die avond een vrouw voor de deur staat die zichzelf ‘tante Brunilda’ noemt. Jack wist helemaal niet dat hij een tante had. Het was bovendien een ongemanierde, brutale vrouw met een te grote portie nieuwsgierigheid. Ze is duidelijk ergens naar op zoek.
Zonder dat Jack hem zocht, vindt hij Stuip, een 200 jaar oude monsterjager die in Jack zijn geschikte opvolger ziet. En zo begint dit avontuur.

Voor Ian Mark is dit zijn eerste kinderboek. Het is meteen het eerste deel van een reeks over Jack de Monsterjager. Zoals de titel al aangeeft is het een avontuurlijk verhaal boordevol monsters en gedrochten. Wat die monsters kunnen, hoe ze er uitzien en welk dieet ze volgen wordt speels meegedeeld. Opvallend is dat Ian houdt van voetnoten. Er zijn er zo veel dat het na een tijdje storend werd. Gelukkig kan je de voetnoten gewoon achterwege laten tijdens het lezen. Ze zijn niet noodzakelijk om de verhaallijn te kunnen volgen, en zijn eerder humoristisch bedoeld.

Het verhaal is opgedeeld in korte hoofdstukken, een plus voor de relatief jonge doelgroep. De personages naast Jack worden goed uitgediept. Fijn dat een meisje – Nancy – zijn stoere evenknie mag zijn in het verhaal. Ian Mark geeft duidelijk de boodschap mee dat iedereen kan en mag zijn zoals die is. Of je nu graag alles steeds keurig hebt of liever twee verschillende sokken draagt, of je nu beredeneerd of eerder daadkrachtig bent. In dit verhaal gaat het om wat je samen kan bereiken.

Voor de vormgeving van het boek is er gekozen om het zo veel als mogelijk te laten lijken op Het Boek voor Monsterjagen voor Beginners. Dat zie je aan de vlekken, de sporen van klauwen enzovoort. Verder staan er heel wat illustraties in grijstinten in verschillende groottes in het boek. Bij het lettertype wordt er gespeeld met vorm en grootte. Omdat zoals eerder vermeld de doelgroep eerder jong is, is er voldoende witruimte gelaten op de bladzijden. Het verhaal zelf is vooral grappig dan spannend maar het nodigt wel uit om steeds verder te lezen. Een leuke extra is de quiz achterin het boek. Zo kan je onderzoeken of je ook in aanmerking komt om monsterjager te worden.

Een monsterachtig leuk boek om voor te lezen of om zelf te lezen vanaf 9 jaar.