In Little Kilton werd een vijftal jaar geleden de populaire Andie Bell vermoord. Liefje, Sal Singh, zou haar moordenaar geweest zijn, en pleegde nadien zelfmoord. Pip kiest deze zaak als onderwerp voor haar profielwerkstuk.  Samen met Ravi, de broer van Sal, gaat ze op zoek naar hoe de vork nu eigenlijk aan de steel zit, want de zaak blijft het dorp beroeren.

Hiermee is de verhaallijn beschreven. Ik zou het boek tekort doen als ik er meer over zou vertellen. We volgen de zoektocht van Pip van begin tot eind. Als lezer word je echt meegezogen en volg je alles mee vanop Pips schouder. De plotwendingen zorgen ervoor dat je het boek moeilijk weg kan leggen, en in no time word je Pips grootste fan.

Speurwerk wordt afgewisseld met voortgangslogboeken, sms’en, interviews, e-mails … Het lettertype hiervan had wel wat groter mogen zijn. Zoals het een goed onderzoek betaamt, passeren er een aantal extra verdachten de revue. Na een aantal hoofdstukken begon ik ze mee te noteren om ze uit elkaar te kunnen houden. Iemand die beter is in namen als ik, zal dat misschien niet nodig vinden. Ik vond het in iedere geval een handig geheugensteuntje. De eerste hoofdstukken lazen net wat trager, maar eens je gewend bent aan de schrijfstijl, kom je als lezer goed op dreef.

Ondanks de jonge leeftijd van Pip — ze is 17 — komt het verhaal geloofwaardig over. De opbouw is zeer goed. Spanning en ontspanning wisselen elkaar af. De puzzelstukjes vallen beetje bij beetje in elkaar, zonder voorspelbaar te zijn. Niet onbelangrijk: de vertaling verdient zeker ook een pluim.

Naast het te kleine lettertype heb ik nog een kleine opmerking: de titel vind ik wat vreemd gekozen. Het lijkt alsof je uitgenodigd wordt om de perfecte moord te plegen, terwijl het eerder de bedoeling is om een moord op te lossen.

Voor Holly Jackson was deze 443 pagina’s tellende young adult thriller haar meer dan geslaagde debuut. In haar dankwoord vertelt ze over een vervolg. Laat maar komen! Ik ben fan!