Motje woont met haar familie in het park in de stad, vlak bij de schouwburg. De spannende verhalen van Papamot over de wondere wereld van licht, dans, muziek en spel daarbinnen maken haar nieuwsgierig. En op een heldere nacht fladdert ze het avontuur tegemoet… Ze moet er onzichtbare hindernissen overwinnen, ontmoet er de familie Kleermot, ontdekt er vele heldere manen en danst er vrij en vrolijk in het licht van al die manen. Maar zal ze ook alleen terug thuis geraken? Want de gevaren van de nachtvogels, de vleermuizen en de betoverende manen loeren overal om de hoek… Dit bescheiden verhaaltje blijft wat vaagjes hangen in een mooie aanzet, maar eens het op gang komt is het al afgelopen en blijf je als lezer verweesd achter. Het creëert een mooie sfeer, maar het sleept je nergens mee. Daarvoor is het te afstandelijk en is de schrijfstijl te beknopt en te zakelijk. Het boek valt wel op door zijn bijzondere illustraties en zijn uitgekiende lay-out. Met veel kleur en zin voor detail combineert de illustrator verschillende illustratietechnieken met elkaar. Door een indrukwekkend diepdrukprocédé en bijzondere inkleuringen maakt ze fascinerende prenten die subtiel de realiteit overstijgen en zich stilletjes laten ontdekken. Sfeer en impressies zuigen je aandacht op en zorgen ervoor dat je je moeiteloos kan verplaatsen in de kleine mot en diens ervaringen. Ook de lay-out, en in het bijzonder het gebruik van tekst in de prenten, is uitgekiend en versterkt de emoties en opgeroepen sferen.